การอ่านสื่อสิ่งอิเล็กทรอนิกส์
ภาสกร เกิดอ่อน และคณะ. (ม.ป.ป.). การอ่านสื่อสิ่งพิมพ์และสื่ออิเล็กทรอนิกส์. ใน เอกรินทร์ ส ี่มหาศาล (บรรณาธิการ), หนังสือเรียนรายวิชาพื้นฐานภาษาไทย หลักภาษาและการใช้ภาษา ม.๔ (๑๙-๓๘). กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.
การติดต่อสื่อสารของคนในสังคมปัจจุบัน สามารถติดต่อกันได้อย่างรวดเร็วด้วยการใช้เทคโนโลยีในการสื่อสาร ส่งผลให้สามารถสื่อสารกันได้ด้วยวิธีการที่หลากหลายรูปแบบ จากความเจริญก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีการสื่อสารในปัจจุบันทำให้สามารถติดต่อกันได้ในลักษณะของเครือข่ายการสื่อสารข้อมูล (network) การแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารจึงเป็นไปได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว นอกจากนั้นเครือข่ายการสื่อสารแบบไร้สายทำให้การรับข้อมูลข่าวสารเป็นไปได้โดยทั่วถึงมากยิ่งขึ้น เครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ทุกคนรู้จัก คือ อินเทอร์เน็ต (Internet) ซึ่งเชื่อมโยงอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ทั่วโลกเข้าด้วยกัน จัดการอินเตอร์เน็ตสามารถใช้ได้โดยผู้ใช้ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดในโลก จึงเป็นช่องทางในการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารได้เป็นอย่างดี บริการต่าง ๆ ได้ถูกสร้างขึ้นโดยอาศัยอินเทอร์เน็ตเป็นช่องทางในการนำส่งข้อมูล เช่น จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ กระดานข่าว และบริการสนทนาโต้ตอบทันที เป็นต้น
๑) ความหมายของอิเล็กทรอนิกส์
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ได้ให้ความหมายของคำว่า สื่อ หมายถึง สิ่งที่ติดต่อให้ถึงกันหรือชักนำให้รู้จักกัน สื่อหรือมีเดีย (media) มีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน แปลว่า ระหว่าง ซึ่งหมายถึง สิ่งที่บรรจุข่าวสารเพื่อก่อให้เกิดการสื่อสารตามวัตถุประสงค์ จึงกล่าวได้ว่า สื่อ คือ ตัวกลางในการนำเสนอข้อมูลข่าวสารนั้นเอง สื่อมีวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องตั้งแต่รูปแบบดั้งเดิม ได้แก่ หนังสือ แผนที่ และรูปภาพไปจนถึงสื่อที่นำเสนอข้อมูลข่าวสารโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ หรือที่เรียกว่า สื่ออิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งข้อมูลข่าวสารที่นำมาเสนอจะอยู่ในรูปของข้อมูลคอมพิวเตอร์ และใช้อุปกรณ์ในการอ่าน เช่น เครื่องคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ คอมพิวเตอร์แบบพกพา โทรศัพท์เคลื่อนที่ เป็นต้น
๒) ประเภทของสื่ออิเล็กทรอนิกส์
สื่ออิเล็กทรอนิกส์สามารถจำแนกตามวิธีการเข้าถึงได้เป็น ๒ ประเภทใหญ่ ๆ คือ สื่ออิเล็กทรอนิกส์ประเภทออฟไลน์ และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ประเภทออนไลน์
๒.๑) สื่ออิเล็กทรอนิกส์ประเภทออฟไลน์ คือ ข้อมูลที่ถูกเก็บอยู่ในอุปกรณ์บันทึกข้อมูล เช่น ซีดีรอม (CD-ROM) ฮาร์ดดิสก์ แผ่นดิสก์ หรือดีวีดี (DVD) เป็นต้น สื่ออิเล็กทรอนิกส์ประเภทนี้ผู้อ่านสามารถเข้าถึงได้โดยตรงจากเครื่องคอมพิวเตอร์หรือเครื่องเล่นต่าง ๆ ของผู้อ่าน เช่น ภาพยนตร์ ดนตรี สารานุกรมหรือวารสารวิชาการในรูปของซีดีรอมหรือสื่อที่นำเสนอบทเรียนจากเอกสาร ตำรา ให้อยู่ในรูปของสื่อการเรียนการสอนทางคอมพิวเตอร์ เช่น บทเรียนคอมพิวเตอร์ภาษาไทยมัธยมศึกษาปีที่ ๔ บทเรียนคอมพิวเตอร์ในชีวิตประจำวัน เป็นต้น
๒.๒) สื่ออิเล็กทรอนิกส์ประเภทออนไลน์ คือ สิ่งที่ถูกเก็บอยู่ในเครื่องคอมพิวเตอร์อื่น ๆ ผู้อ่านจะเข้าถึงสื่อได้โดยผ่านบริการต่าง ๆ ของเครือข่ายการสื่อสารข้อมูล เช่น หนังสือพิมพ์ วารสาร เอกสาร พจนานุกรม เป็นต้น ที่ให้บริการผ่านทางอินเทอร์เน็ต หรือข้อความประชาสัมพันธ์ของหน่วยงานที่ส่งมาในรูปของไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์ หนังสือพิมพ์ออนไลน์ต่าง ๆ
๓) แนวทางในการอ่านสื่ออิเล็กทรอนิกล์
๑. พิจารณาความน่าเชื่อถือของข้อมูลที่นำเสนอ อาจจะพิจารณาได้จากข้อมูลมีการระบุชื่อของผู้ให้ข้อมูล หรือแหล่งที่มาของข้อมูล มีการตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลก่อนนำออกเผยแพร่
๒. พิจารณาความถูกต้องของข้อมูลที่นำเสนอ ข้อมูลที่ดีต้องมีความถูกต้องครบถ้วนมีการอ้างอิงข้อมูลมากกว่าหนึ่งแหล่ง ข้อมูลควรมีการระบุวันที่ไว้
๓. พิจารณาจากความทันสมัย ว่ามีการเปลี่ยนแปลงหรือปรับปรุงข้อมูลอยู่เสมอๆ โดยเฉพาะข้อมูลที่เป็นข้อมูลทางด้านการแพทย์ ธุรกิจ วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี
.png)
อ้างอิง :
ภาสกร เกิดอ่อน และคณะ. (ม.ป.ป.). การอ่านสื่อสิ่งพิมพ์และสื่ออิเล็กทรอนิกส์. ใน เอกรินทร์ สี่มหาศาล (บรรณาธิการ), หนังสือเรียนรายวิชาพื้นฐานภาษาไทย หลักภาษาและการใช้ภาษา ม.๔ (๑๙-๓๘). กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.